เมื่อคืนวันที่
1 มกราคม 2554 ครอบครัว
"กระดิ่งทอง" ได้มีโอกาสไปชม
"แสง" "สี" ที่กรุงเทพมหานคร ซึ่งการประดับไฟนี้เป็นการประดับไฟเนื่องในวัน
"ขึ้นปีใหม่ 2554"
เหตุผล..ของการไปชมเพื่อเป็นขวัญตาและความประทับใจพร้อมกับ
"ถ่ายภาพ" เพื่อเก็บไว้เป็นที่ระลึกด้วย
ยามใดที่
"คิดถึงวันวาน" ก็สามารถที่จะย้อนกลับมาดูภาพที่ได้ไปท่องเที่ยวงานนั้นได้
เมื่อได้ไปชมแล้วยังสถานที่จริง ภาพของ "แสงไฟ" ที่ได้จัดแสดงไว้เหล่านั้น ปรากฏว่า....
ยิ่งใหญ่มาก.......
สถานที่ที่ได้ไปดูนั้น ก็เช่น
ถนนราชดำเนิน สนามหลวง และ
สยามสแคว
ตามที่ได้ยินได้ฟังจากสื่อ เท่าที่ทราบใจใช้ดวงไปหลายแสนดวงมาก แน่นอนว่า...ยิ่งมากก็จะยิ่ง "ตระการตา"
กล่าวได้ว่า ประเทศไทยประดับประดา แสง สี ได้สวยมากครับ ถือได้ว่า
"ไม่แพ้" การแสดง แสง สี ของประเทศใด ๆ ในโลกเลย
เพียงแต่เราไม่ได้ร่วมกันจัดหรือประดับประดาแบบรวมกันเท่านั้น หรือ ต่างคนต่างติดไฟเมื่อดูโดยรวมแล้วก็สวยไปเองน่ะ
ผมกำลังคิดในแง่ที่ว่า
"ฮ่องกง" จัดแสดง
"แสง สี เสียง" แบบรวมกันก็ทำให้มีนักท่องเที่ยวมาชมเพื่อเป็นการส่งเสริมการท่องเที่ยวประเทศของเขาได้
หมายถึงว่า
"เงิน" มหาศาลที่ไหลเข้าประเทศของเขาเอง แต่ ....
ไทยเรา..... ทำแบบเงียบ ๆ เท่านั้น นักท่องเที่ยวต่างชาติเข้ามาเดินเที่ยวเองจึงได้พบกับตัวเอง
เราไม่ได้
"ป่าวประกาศ" ให้นักท่องเที่ยวต่างชาติรับรู้หรือกระตุ้นเขาเลย ตรงนี้แหละที่เรา
"สูญเสีย" รายได้ไปไม่น้อยเลยนะคุณ
สิ่งที่สำคัญ ๆ การแสดง "แสง" และ "สี" เหล่านี้มันเป็นการสิ้นเปลืองแน่แหละ
แต่เป็นการ
"เฉลิมฉลอง" ที่ยิ่งใหญ่เป็นหลัก ดังนั้น..คนที่จะ
"ฉวยโอกาส" ทำอะไร ๆ ที่ให้คนได้รู้จักเพิ่มขึ้นจะดีไม่น้อย และยังจะ
"โกยเงิน" ได้จากนักท่องเที่ยวต่างชาติได้อีกนัยหนึ่ง
ภาพแห่งความ "ประทับใจ" ของการเที่ยวชมการประดับไฟ
ภาพถ่ายภาพด้านขวามือนั้น เป็นบริเวณสะพานเขตพระราชวัง
ซึ่งจุดนี้ได้
"ประดับประดาไฟ" ไว้เป็นจำนวนมาก จุดที่จะบันทึกภาพมีเยอะ แต่ว่า....จอดรถไม่ค่อยได้
เนื่องจาก ใคร ๆก็อยากที่จะจอดรถเพื่อถ่ายภาพ จึงทำให้ไม่ค่อยสะดวกที่จะจอดรถเพื่อถ่ายภาพซักเท่าไร
ที่จอดได้นั้นก็จอดข้างถนนซึ่งเรียงกันยาวมาก เมื่อจอดรถแล้วต้องเดินมาไกลหน่อย
ภาพนี้อีกภาพหนึ่ง (ด้านซ้ายมือ) เป็นบริเวณหน้าศูนย์การค้า ห้างร้านต่าง ๆ ก็ประดับไฟไว้สวยงามมาก
ทำให้บริเวณโดยรอบมีแสงไว้ที่ส่องสว่างเข้าหากันเป็นที่สนใจมาก
อากาศที่เย็นในยามค่ำคืนทำให้เพลิดเพลินกับการชมแสง สี เป็นยิ่งนัก
ถ่ายภาพบริเวณถนนราชดำเนิน (ภาพด้านขวามือ)
ถนนแห่งนี้มีประวัติเกี่ยวกับคนในชาติที่ถือว่ามีประวัติที่
"ยาวนาน" อีกแห่งหนึ่ง มีทั้งเรื่อง
"ดี" และ
"ไม่ดี"
แต่ว่า...วันนี้เรามา
"ชมไฟประดับ" จึงกลายเป็นเรื่องที่ดีไป สิ่งที่ไม่ดีกระผมเองไม่อยากจดจำ ถ้าคิดถึงมันอาจทำให้เป็นความ
"ขมขื่น"
อะไร ๆ ที่ไม่ดีและทำให้ "กระทบ..กระเทือน" ต่อคนส่วนรวมทางที่ดี "อย่า"...รื้อฟื้น มันจะเป็นการดีที่สุด คนที่มี "สามัญสำนึก" ที่ดีแหละ "รับผิดชอบ" เขาจะไม่ทำกัน
น้องนนท์
"แอ๊คชั่น" ท่า "พญาครุฑ" กับการถ่ายภาพที่ไปชมไฟของค่ำคืนนั้น
ด้วยกล้อง
"คอมแพก" ของ
"โซนี่" ที่บันทึกภาพได้ง่ายและเก็บรายละเอียดของภาพได้ชัดมาก
ผมว่ากล้องคอมแพก
"สะดวก" กว่ากล้องใหญ่ที่มีรายละเอียดมากกว่า แต่การถ่ายภาพไม่สะดวกเท่าไร เพราะ
"หนัก" กับสัมภาระที่ต้องแบกไป
การท่องเที่ยวที่ต้องเดินไปเรื่อย ๆ กล้องแบกคอมแพกทำให้ไม่ล้ากับการเดินไปถ่ายภาพไป
ที่กล่าวอย่างนี้เพราะตัวประสบมาด้วยตัวเอง จึงเล่าให้ฟังบ้างเล็กน้อยเท่านั้น
ภาพของ
"อ้อยใจ" ที่บันทึกไว้เมื่อค่ำคืนที่ไปชมไฟประดับของวันปีใหม่ 2554
วันที่ค่ำคืนเต็มไปด้วยแสงไฟ จิตใจของคนที่ไปชมก็
"เบิกบาน" ไปด้วย
"รถรา" ที่ไม่ควักไขว่เหมือนตอนกลางวันทำให้มลพิษไม่ค่อยมากนักบนท้องถนน
แม้เวลาจะใกล้เที่ยวคืนแล้ว แต่ในใจบอกว่า "
ยังหัวค่ำ" อยู่เลย
เนื่องจาก...ความเพลิดเพลินที่มีตลอดทางมันทำให้เวลาของเราแทบ "หยุด" วันเวลาได้เลย
สามแม่ลูกบันทึกภาพไว้เป็นที่ระลึก
ยิ่งดึกอากาศยิ่งเย็น แต่ความ "หรรษา" ของเรายิ่งทวีมากขึ้น เราไม่ค่อยได้เข้ามาชม "แสง" และ "สี" ที่จัดสรรขึ้นบ่อยนัก
ครั้งนี้ นับเป็นครั้งแรกของเราก็ว่าได้ที่ชมการประดับไฟที่มีเป็นจำนวนมาก
หากจะนับรวมการจัดแสดงไฟที่เล็ก ๆ นั้นเราคงไปดูมาหลากหลายที่แล้วแหละ
เพียงแต่การจัดประดับไปแบบยิ่งใหญ่มโหฬารเช่นครั้งนี้เรายังไม่เคยมาดูด้วยตาของเราเอง
จึงทำให้การชมไฟประดับของค่ำคืนนี้ของเรา "ตื่นเต้น" เป็นอย่างมาก
เล่าถึงว่า...การประดับไฟตามต้นไม้หรือริมแม่น้ำนั้น มีการทำกิจกรรมแบบนี้มานานแล้ว เพียงแต่บางแห่งก็โฆษณาบ้าง ไม่โฆษณาบ้าง
ส่วนที่ใดมีผลประโยชน์ด้านการเงินโดยตรงก็จะโฆษณาแบบยิ่งใหญ่ให้เห็นแบบบ่อยครั้ง
อีกสถานที่หนึ่งที่เป็นการจัดแสดง
"แสง" "สี" และ
"เสียง" ที่ยิ่งใหญ่ของประเทศไทยก็คือ จังหวัดกาญจนบุรี
โดยจะจัดที่
"สะพานข้ามแม่น้ำแคว" โดยจะย้อนรำลึกถึงเหตุการณ์ในอดีตตอนที่รถไฟของญี่ปุ่นถูกถล่มด้วยระเบิดจากเครื่องบินตอนสงครามโลกครั้งที่สอง
ซึ่งจะมีการจัดงานแบบนี้ทุก ๆ ปีประมาณช่วงปลายเดือนพฤศจิกายน
ต้นไม้ที่ประดับประดาไปด้วยไฟนับหมื่นดวง ทำให้คนที่พบเห็นสามารถ
"จินตนาการ" ได้หลาย ๆ อย่างกับสิ่งที่พบเห็น
อาจจะบอกว่า
"ต้นไม้แก้ว" หรือ
"ต้นไม้คริสตัล" สุดแต่จะนึกชื่อได้
ภาพแสงไฟที่ประดับกับต้นไม้ยามค่ำคืน มองเห็นคล้ายในเทพนิยายหลาย ๆ เรื่องที่ถูกเขียนและสร้างสรรค์กันมาให้อ่าน
แสงไฟที่อบอุ่นพร้อมอากาศที่เย็น ๆ เหมาะกับการเดินเที่ยวชมเป็นยิ่งนัก
ภาพนี้
"อ้อยใจ" คล้ายกับอยู่บนชั้น
"เมฆวิมาร" บนสวรรค์ชั้นสูง จินตนาการที่หลั่งไหลไม่หยุดทำให้นึกไปต่าง ๆ นานา
ความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำให้เกิดขึ้นได้โดยไม่ต้องจ่ายแพงกับสิ่งที่เห็น
การประดับประดาแสงไฟ ที่หน้าห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ช่างทำให้ผู้คนเข้ามา "ยล" อย่างพลุกพล่าน
คล้ายแมลงเม่าที่จะพร้อมบินเข้ากองไฟเห็น "แสง" และ "สี" ไม่ได้ต้องเข้าไปชม
ทั้งสามแม่ลูก....คงคิดว่า
"คืนนี้มาเที่ยวสวรรค์" ซะล่ะมัง เป็นไปได้เพราะในภาพยนต์จักร ๆ วงศ์ ๆ ก็จัดบรรยากาศแบบนี้ให้เห็นเช่นกัน
ทำให้เราคิดว่า....สถานที่นี้เป็น
"สวรรค์" ที่
"สัมผัส" ได้จริง ๆ
ภาพที่ปรากฏมันช่าง
"งดงาม" เสียเหลือเกิน หรือว่า
"สวรรค์" จริง ๆ กันน๊า
ภาพที่ครอบครัวเราบันทึกภาพได้
"ครบ" ทุก ๆ คน โดยนำกล้องไปวางไว้ที่ราวสะพานที่อยู่ด้านข้างนั่นเอง
บรรยากาศที่แจ่มใจ อากาศที่สบาย ๆ ทำให้ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใสไม่เครียดกับสิ่งที่ได้พบเห็น
ผู้คนที่เดินชมแสงไฟใกล้ ๆ กับเรานั้นดูใบหน้าที่ดีใจเป็นอย่างยิ่ง
ภาพนี้คล้าย
"ประตูสวรรค์" เสียยิ่งกะไร มันมีมนต์ขลังอยู่ในตัว ยิ่งดูยิ่งนึกถึงสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งใดแห่งหนึ่ง
ผู้ที่คิดสร้างมันขึ้นมาผมว่าคงเป็นคนที่มีจินตนาการที่สูงส่งมาก
น่าจะเป็น
"ต้นคริสมาสต์" ที่เขาจัดไว้ เนื่องจากเป็นช่วงเวลาต่อเนื่องกันจากวันคริสมาสต์มาถึงวันปีใหม่
ด้วยดวงไฟที่เยอะทำให้บริเวณหน้าห้างนั้นสว่างไสวจนไม่ต้องเปิดไฟดวงอื่น ๆ เลย
ผม
"น้องนนท์" ครับ ผมว่า...ผมคงอยู่บนสวรรค์แน่ ๆ ครับ แต่ไม่รู้ว่าสวรรค์ชั้นไหน วันนี้ผมมาเที่ยวและเห็นสิ่งนี้ก่อนเลย
มันช่างสวยงามมากเลย ดูสบายตาและอบอุ่นใจด้วยครับ
แล้วท่านล่ะ....มาเที่ยวชมแล้วหรือยัง เมืองไทยมีสิ่งที่ดี ๆ ให้ชมอีกมากมายนะครับ ไม่ใช่มีเพียงต่างประเทศเท่านั้น...ครับ
สามแม่ลูก...ไม่พลาดที่จะบันทึกภาพไว้เป็นหลักฐานกับสิ่งที่ได้พบเห็น และประทับใจกับไฟประดับที่เขาจัดให้ชม
หลาย ๆ คนที่เข้ามาชมไฟประดับที่อยู่ข้างเคียงเรา พบว่า...ต่างมีความสุขเหมือนเราเช่นกัน
เห็นบางคนนั้นพา
"คู่รัก" เดินชมแบบ
"กระหนุงกระหนิง" ผมเห็นแล้วก็อด
"อิจฉา" ไม่ได้
เป็นภาพที่ประทับใจมากอีกภาพหนึ่งที่บันทึกอยู่หน้าเขตพระราชวัง ในกรุงเทพมหานครของสามแม่ลูก
ภาพที่น้องนิ้ง...บันทึกเก็บไว้เพื่อเป็นประวัติศาสตร์กับตัวเอง วันนี้ในอีกหลายปีข้างหน้าความทรงจำที่มีและเกิดขึ้นยังจำตรึงตราตรึงใจอยู่มิรู้ลืม
อดีต...
กับสิ่งที่ย้อนไม่ได้ วันข้างหน้าจะกลับย้อนมาดูที่ภาพนี้ได้เหมือนยังอยู่ในเหตุการณ์
ภาพน้องนิ้งทำท่าประกอบล้อเลียน
"ครุฑ" ที่อยู่ด้านข้างที่เรายืนอยู่
ฉะนั้น...
น้องนิ้ง..จึงทำท่าล้อเลียนซะเลย กระผมจึงถ่ายภาพให้
ริมทางที่ประดับไว้ด้วยไฟ ทำให้เกิดความสวยงามน่าชมและพินิจนัก
สิ่งที่ได้เห็น...คงจดจำไปอีกนานแสนนาน
ไฟราวพร้อมตัวอักษร...ที่ประดับไว้ข้างทางอีกแห่งหนึ่ง สวยงามจนอดไม่ได้ที่จะลงไปบันทึกไว้เป็นประวัติแก่ตัวเอง
บันทึกภาพไว้น้อยอาจจะมีเสีย ทำให้ต้องมีหลาย ๆ ภาพด้วยกัน แม้..จะมีท่าทางที่ไม่ต่างกันมากนัก
ทางเดินด้านล่าง...และทางเดินด้านบน แสงไฟที่สว่างไสวคล้ายเปิดไว้
"ล่อ" แมงดาอย่างเราให้ไปชื่นชม
ช่วงนี้ดึกมากแล้ว....น้องนิ้ง ก็ชักจะง่วงนอนมากแล้วดิ
ทนอีกนิดนะจะกลับแล้วแหละ ไม่นานหร๊อก...ก
ภาพป้ายไฟ..ต้อนรับปีใหม่ 2554
ค่ำคืนนั้นครอบครัว
"กระดิ่งทอง" ได้ขับรถเพื่อ
"ชื่นชม" แสง สี ในกรุงเทพมหานครเป็นเวลานาน (นี่แค่ขับรถชมนะ ...มีลงมาถ่ายภาพไม่กี่จุด)
เราเข้าไปชมกันในช่วงกลางคืนจึงทำให้อากาศไม่ร้อน การจราจรก็มีเยอะบ้างเป็นบางจุดเพราะคนส่วนใหญ่ออกมานอกเมือง...
แต่...เราเข้าเมืองเพื่อไปชมการประดับไฟเฉลิมฉลองปีใหม่ มันช่าง
"สวนทาง" กันเป็นยิ่งนัก
ต้นไม้ที่ประดับไฟไว้อย่างสวยสดงดงามเป็นอย่างยิ่ง ทำให้กระผมนึกถึง
"ต้นคริสมาสต์"
แต่วันนี้มีต้นไม้อื่น ๆ ที่ผสมเข้ามา ทำให้มัน
"กลมกลืน" ไปในเวลาเดียวกัน
ผู้คนที่เข้าไปชมไฟก็เนืองแน่นทั่วบริเวณที่มีการแสดงไฟประดับ เราขับรถชมไฟจนทั่วแล้วก็เดินทางกลับบ้าน
ขณะเดินทางกลับนั้นก็ดึกมากจึงทำให้ทุก ๆ คน
"ง่วง" จึงทำให้ลูก ๆ ทั้งสองคือ
"น้องนนท์และน้องนิ้ง" หลับมาจนถึงบ้าน
แต่ในระหว่างเส้นทางที่เดินทางกลับนั้นจังหวัดต่าง ๆ ก็ประดับไฟได้สวยเช่นกันครับ
ภาพนี้
"น้องนนท์" ยิ้มระรื่นกับสิ่งที่ได้พบได้เห็น
ในแต่ละปี ประเทศไทยเรามีการจัดแสดง
แสง สี เสียง หลายต่อหลายครั้ง ซึ่งแต่ละครั้งก็สำคัญต่างวันต่างเวลากันไป
ครอบครัวของ
"กระดิ่งทอง" เองก็อาศัยช่วงเวลาแบบนี้แหละคุณที่เข้าไปเก็บเกี่ยวความสุขกัน ถึงแม้มันจะเป็นแบบเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่เราก็
"สุข" ครับ
หลาย ๆ ท่านก็คงตำเนินชีวิตที่แตกต่างกันไป แต่สิ่งหนึ่งที่อยากได้เหมือนกันคือ
"ความสุข" ครับ
ความสุขนั้นไม่ว่าจะเป็นทั้งทาง
"ร่างกาย" หรือ
"จิตใจ" ก็คือความสุขทั้งนั้น สำคัญเลย
"ต้อง" ไม่เบียดเบียนใคร จะเป็นความสุขที่ดีมาก ๆ
สำหรับการท่องเที่ยวดูไฟประดับของปี 2553 เชิญดูได้ตามนี้ครับ
http://gradingthong.blogspot.com/search/label/%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%94%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B9%80%E0%B8%89%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%A1%E0%B8%89%E0%B8%A5%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%20%22%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%22
แหละลิ้งท์สำหรับดูไฟประดับของปี 2556 ก็ตามนี้ได้เลยครับท่าน
***
เอวัง ก็มีด้วยประการฉะนี้แล***
ด.ญ.พนิตสุภา อยู่เย็น(น้องนิ้ง)เรียนอยู่ที่ โรงเรียนวัดมาบข่า ต.มาบข่า อ.นิคมพัฒนา จ.ระยอง 
