หลายคำกล่าว เมื่อได้ฟังแล้ว "ประทับใจ" ซึ่งได้ยินแล้วมี "คติ" และ "ข้อเตือนใจ" ให้กับเราหลายอย่าง ซึ่งนาน ๆ ไปอาจจะลืมกับคำเหล่านั้น จึงได้รวบรวมไว้เพื่อได้อ่านและระลึกถึงเพื่อ "หวนคิด" อีกครั้ง (หมายความว่านาย "กระดิ่งทอง" ยังไม่ลืม)
บางประโยคเมื่อได้อ่านแล้วก็ทำให้เกิด "กำลังใจ" บางประโยคอ่านแล้วทำให้ "หวนคิดถึงใครบางคน" ได้ บางประโยคอ่านแล้ว "คิดสิ่งใหม่ ๆ " ได้ ทั้งหลายทั้งปวงนี้ก็แล้วแต่อ่านจุดไหนแล้วบุคคลนั้นคิดอะไรได้
หลายครั้งหลายครา ที่บางคำพูดของหลาย ๆ คน พูดออกมาแบบลอย ๆ ไม่มีอะไรแอบแฝง แต่คนฟังกลับนำไป "คิด" และ "ปรับปรุง" อาจจะนำไปเป็น "กำลังใจ" ให้กับตัวเองก็มีอยู่มากมาย ซึ่งเป็นไปได้ที่คำเหล่านั้นอาจจะดีหรือไม่ดีปะปนกันไป แต่อย่างไรก็ขอให้นำแต่ประโยคที่ดีไปใช้นะ.....ขอรับ
แม้แต่ตัวกระผมเองเมื่อกลับมาอ่านประโยคที่เคยได้เขียนไว้แล้ว ก็คิดอะไรต่อมิอะไรได้ต่อเนื่องเยอะกว่าเดิมเสียอีก แปลกมั้ยว่า สมองของคนเรานั้นทำงานได้ทั้งดีและเร็วในบางครั้งที่เราคาดไม่ถึง ..ท่านลองอ่านดูครับ ...
วันพฤหัสบดีที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
ความ "ภูมิใจ" ของพี่-น้อง
ครอบครัวเรามาจาก "ความไม่มีอะไรเลย" ทุกข์ยาก ,ลำบาก , ทนทุกข์ มาด้วยกัน นับตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ เราก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นเรื่อย ๆ พยายามต่อสู้กับความ "ลำบาก" เพื่อไม่ให้สิ่งนั้นกลับมาหาเราอีก
อาจจะเป็นการ "หลีกหนี" ที่ไม่เดือดร้อนใคร
แม้นเมื่อหลายปีก่อนคำว่า "โรงรับจำนำ" เราเองไม่รู้จัก แต่ก็ได้มีโอกาสต้องใช้บริการ เงินในบ้านมีเหลือเพียง 20 บาท แต่ก็ไม่เคยคิด "ทรยศ" ใคร ทุก ๆ สิ่งที่เตรียมไว้คือ "การศึกษา" เท่านั้นที่จะหนีสิ่งที่ลำบากได้
ดัง "บุคคล" คนนี้ที่พยายามให้ถึงที่สุดที่ไม่เบียดเบียนใคร ช่วงก่อนเศรษฐกิจตกต่ำปี 2540 ซึ่งเราไม่เคยประสพ ว่าเหตุการณ์ต่อไปจากนั้นจะเกิดอะไรขึ้น
ผลเกิดจาก "ฟองสบู่แตก" เราไม่เคยรู้ว่าเศรษฐกิจเป็นเช่นไร
หลังจากนั้น คน ๆ นี้ ได้ออกไป "ขายลูกชิ้น" ยี่ห้อ "ศรีไทย" ด้วยรถพ่วงข้าง ขายตอนกลางคืน กลางวันก็เรียนตามปกติ เพื่อที่จะหา "รายได้" เข้ามาช่วยเหลือกับ "พ่อและแม่"
งานปีใหม่ก็พยายามหารายได้โดยเข้าไปขายลูกชิ้นในงานปีใหม่ทุก ๆ ปีที่มีโอกาส จะกล่าวได้ว่ารายได้ทุกวิธีทางที่เป็นความบริสุทธิ์
ถึงแม้ว่าจะต้องเรียนหนังสืออยู่ชั้น ปวช. ก็ตาม แต่ก็ไม่ทำให้เป็นอุปสรรคสำหรับการเรียน อยากจะบอกว่าคน ๆ นี้ สอบได้อันดับ 1 ของห้องตั้งแต่ชั้น ป.1 จนถึงระดับปริญญาตรี
เพราะความขยันครับ ไม่มีเรื่อง "ฟลุ๊ค" หรือ "บังเอิญ" เข้ามาเกี่ยวข้องเลย เมื่อมาถึงบัดนี้ ความสำเร็จนั้นกำลังใกล้จะมาถึง ............
นี่คือ "ทายาส" ที่สื่อถึงความรักที่ได้แสดงถึง "พยานรัก" ของทั้งสองคน "ฟูจิ และ อิคิว"
อาจจะเป็นการ "หลีกหนี" ที่ไม่เดือดร้อนใคร
แม้นเมื่อหลายปีก่อนคำว่า "โรงรับจำนำ" เราเองไม่รู้จัก แต่ก็ได้มีโอกาสต้องใช้บริการ เงินในบ้านมีเหลือเพียง 20 บาท แต่ก็ไม่เคยคิด "ทรยศ" ใคร ทุก ๆ สิ่งที่เตรียมไว้คือ "การศึกษา" เท่านั้นที่จะหนีสิ่งที่ลำบากได้
ดัง "บุคคล" คนนี้ที่พยายามให้ถึงที่สุดที่ไม่เบียดเบียนใคร ช่วงก่อนเศรษฐกิจตกต่ำปี 2540 ซึ่งเราไม่เคยประสพ ว่าเหตุการณ์ต่อไปจากนั้นจะเกิดอะไรขึ้น
ผลเกิดจาก "ฟองสบู่แตก" เราไม่เคยรู้ว่าเศรษฐกิจเป็นเช่นไร
หลังจากนั้น คน ๆ นี้ ได้ออกไป "ขายลูกชิ้น" ยี่ห้อ "ศรีไทย" ด้วยรถพ่วงข้าง ขายตอนกลางคืน กลางวันก็เรียนตามปกติ เพื่อที่จะหา "รายได้" เข้ามาช่วยเหลือกับ "พ่อและแม่"
งานปีใหม่ก็พยายามหารายได้โดยเข้าไปขายลูกชิ้นในงานปีใหม่ทุก ๆ ปีที่มีโอกาส จะกล่าวได้ว่ารายได้ทุกวิธีทางที่เป็นความบริสุทธิ์
ถึงแม้ว่าจะต้องเรียนหนังสืออยู่ชั้น ปวช. ก็ตาม แต่ก็ไม่ทำให้เป็นอุปสรรคสำหรับการเรียน อยากจะบอกว่าคน ๆ นี้ สอบได้อันดับ 1 ของห้องตั้งแต่ชั้น ป.1 จนถึงระดับปริญญาตรี
เพราะความขยันครับ ไม่มีเรื่อง "ฟลุ๊ค" หรือ "บังเอิญ" เข้ามาเกี่ยวข้องเลย เมื่อมาถึงบัดนี้ ความสำเร็จนั้นกำลังใกล้จะมาถึง ............
นี่คือ "ทายาส" ที่สื่อถึงความรักที่ได้แสดงถึง "พยานรัก" ของทั้งสองคน "ฟูจิ และ อิคิว"
.....เมื่ออายุครบ 3 ขวบ.....04 July 2011
.....เมื่ออายุครบ 4 ขวบ.....04 July 2012
......เปิดโรงเรียน ไปเีรียนวันแรก.....
........หัด "ขี่" จักรยาน.....ครั้งแรก.....
ป้ายกำกับ:
เติบโต...จนถึงปัจจุบัน ฟันฝ่า และ ไม่ย่อท้อ
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)